"Oto czynię wszystko nowe" (Ap 21,5)

Idziesz szlakiem zarośniętym rutyną. Krok masz przy tym równy, automatyczny. Raz dwa trzy cztery raz dwa trzy cztery. Co rusz natykasz się na to, co już wcześniej widziałaś, robiłaś, czułaś. Takie mechaniczne poruszanie się do przodu wcale nie daje Ci poczucia bezpieczeństwa, wręcz przeciwnie - chaszcze monotonii napełniają Cię strachem. Powietrze jest na wskroś przesiąknięte niepewnością. Patrząc w przyszłość masz w sobie ciemną noc. Pomyśleć, że z początku, gdy wchodziłaś na tą drogę wydawała się tak wygodna i bezpieczna…

Podążając w swoim życiu ciągle za jednakowymi schematami wiele tracisz. Przegrywasz z własnym lenistwem, albo tchórzostwem tysiące możliwości. Boisz się by nie spotkało Cię coś, co wymaga pracy i większego wysiłku. Marzysz o czymś nowym, a trzymasz się kurczowo swojego zapyziałego systemu. Zamiast szukać świeżości i oczyszczenia, zajmujesz się ciągle tym samym, chociaż tak naprawdę już dawno przestało Ci to w tej formie sprawiać radość. Być może to dlatego, że tak jak chwilowo boli wyrywanie zęba, może zaboleć uzdrowienie ran w Twoim sercu, albo usuwanie przeszkód w relacjach z innymi. Jest ono jednak konieczne do tego, byś mogła cieszyć się obfitością szczęścia i wolności. Pozwól sobie doświadczyć, że by zdobyć coś nowego, czego wcześniej nie miałaś w swoim życiu – musisz się odważyć na krok, który będzie niekonwencjonalny!  

Czasem do przebudzenia jest potrzebna gwałtowna rewolucja, a kiedy indziej wszystko zmieni się stopniowo. Ważne, by mieć gotowe i wdzięczne serce, gdy pojawia się choćby zarys natchnienia do dobrej innowacji. To pozwoli zauważać, że każdy dzień jest wyjątkowy, bo „nic dwa razy się nie zdarza”, doceniać to i dziękować . Grunt to zmienić trajektorię myślenia, przekroczyć jakiś punkt w sobie, który wydaje się nie do przekroczenia, skłonić swoje serce do narodzenia się na nowo. Ze wszystkich pudeł rewolucji i pakunków nowości wyciągać jedne za drugimi gwałtownie, jak na chrześcijanina przystało.

Zaczynać od czystej karty nie jest łatwo, ale to właśnie na niej znajduje odbicie najwięcej inspiracji, bo wreszcie pojawia się miejsce, gdzie mogłyby osiąść. Co więcej to najlepszy sposób na naukę. Od nowa walczysz, od nowa się starasz i ćwiczysz się w cierpliwości, od nowa zwracasz uwagę na każdy krok. Poza tym Majster wie najlepiej co zrobić z cząstkami Ciebie, które gdzieś po drodze się połamały i pokruszyły. Chętnie i cierpliwie pomaga odnajdywać nawet te zapodziane gdzieś w szuwarach.  Napełnia duszę lekkim powiewem świeżości i oczyszcza ją niczym łagodny deszcz, który spada na suchą od lat ziemię. Otwiera przed Tobą nowe możliwości, a promyki Najjaśniejszego Słońca rozjaśniają wątpliwości i głaszczą z błogosławieństwem wszystko, co tworzysz, dotykając nawet najmniejszych elementów układanki Twoich marzeń. Rozszerz tylko perspektywę myślenia i wystaw nos poza swoją strefę komfortu, gdzie wszystko wydawało się łatwe, bo prawdziwą wolność i pokój serca osiągniesz tylko poza nią.

Opada z Ciebie wszelki lęk. Utracił swoją moc i nie ma już sensu. Noc przerodziła się w tobie w rozświetlony płonącym światłem dzień. Zaczynasz kochać zmiany, bo dane Ci jest doświadczyć płynącego z ich tajemniczości orzeźwienia, ekscytacji i świętości. Bo świętość polega również na tym, by pamiętać, że najtrudniejsze walki prowadzą do najbardziej doniosłych zwycięstw, a by dojść do wielkich rzeczy, potrzebne są wielkie rewolucje.

Dodano: Strona Główna - Romans